Nauka załatwiania się na dworze to jeden z podstawowych elementów psiej tresury. Każdy pies powinien zachowywać czystość w domu, a obowiązek odpowiedniego wychowania pupila spoczywa na właścicielu. Jak zatem szybko i skutecznie przyzwyczaić psa do załatwiania swoich potrzeb fizjologicznych na dworze? Jest na to kilka sposobów.

Nauka czystości – co trzeba wiedzieć?

Musimy zdawać sobie sprawę, że szczeniak pomiędzy 8, a 12 tygodniem życia nie do końca kontroluje swoje naturalne potrzeby i z pewnością nie będzie potrafił zasygnalizować właścicielowi, że musi wyjść na zewnątrz. Kilkutygodniowe szczenięta załatwiają się dużo częściej niż psy dorosłe i przeważnie robią to w miejscu, w którym akurat stoją, gdy poczują potrzebę.

Niemniej jednak jest kilka zasad, które ułatwią nam nauczenie psa czystości. Po pierwsze, musimy pamiętać o naturalnym instynkcie każdego psa, który nie pozwala mu na załatwianie się w pobliżu miejsca, w którym śpi i je. Po drugie, szczeniak załatwia się nawet kilkanaście razy w ciągu doby, również w nocy. Należy wychodzić z nim mniej więcej co dwie godziny, zawsze po jedzeniu, piciu, zabawie oraz gdy tylko się obudzi. Dobrym pomysłem jest również zwinięcie wszystkich dywanów, ponieważ szczeniaki najchętniej załatwiają się na miękkich i puszystych powierzchniach.

Kiedy zacząć naukę czystości?

Naukę czystości dobrze jest zacząć jak najwcześniej, aby pies szybko nabrał właściwych nawyków. Częstym błędem popełnianym przez właścicieli jest danie szczeniakowi czasu nauki i pozwolenie mu na swobodne załatwianie się tam, gdzie chce. Tego nawyku będzie niestety trudno potem psa oduczyć.

Ile czasu zajmie nauka? Szczenięta potrzebują przeważnie kilku tygodni na przyzwyczajenie się do nowych zasad. Czasami zajmuje to kilka miesięcy, a drobne wpadki mogą zdarzać się pupilowi nawet do ukończenia pierwszego roku. Wszystko zależy od cierpliwości i konsekwencji właściciela.

Nauka czystości – wyznaczenie miejsca

Kilkutygodniowe szczenięta, które nie ukończyły jeszcze cyklu szczepień nie powinny wychodzić na dwór. Ich odporność nie jest jeszcze rozwinięta i kontakt z innymi psami może narazić je na złapanie wielu różnych chorób czy wirusów. Dlatego naukę czystości zaczynamy w domu, wyznaczając jedno miejsce, w którym szczeniak powinien załatwiać swoje potrzeby. Najlepiej, by było to miejsce w pobliżu drzwi wyjściowych. W wybranym miejscu możemy rozłożyć gazety lub tekturę, jednak rozsądniej będzie zainwestować w specjalną matę, która nie przepuszcza wilgoci i uchroni podłogi od zniszczenia.

Mata powinna leżeć zawsze w tym samym miejscu. Musimy zanosić tam szczeniaka co kilka godzin, ale zawsze po jedzeniu, zabawie, a także przed i po śnie. Szczenię, które odczuwa potrzebę zachowuje się w charakterystyczny sposób, może na przykład kręcić się w kółko, wąchać podłogę lub piszczeć. Pies może nagle stracić zainteresowanie zabawą albo uciec do innego pokoju. Jeśli pupil zacznie załatwiać się w innym miejscu trzeba zwrócić jego uwagę, na przykład klaśnięciem, a potem natychmiast zabrać do wyznaczonego miejsca.

Powinniśmy nagradzać psa za każdym razem, gdy załatwi się na macie, może to być pochwała lub smakołyk. Nie należy jednak stosować żadnych kar, jeśli pupil zrobi to gdzie indziej.

Nauka załatwiania się na dworze

Po zakończeniu wszystkich szczepień możemy już zacząć zabierać szczeniaka na dwór. Przez pierwsze tygodnie pod jednym dachem na pewno zdążymy poobserwować psiaka i będziemy wiedzieć jak często się załatwiał.

Aby ułatwić pupilowi zrozumienie tego, czego od niego oczekujmy możemy zabierać ze sobą tę samą matę, na którą załatwiał się w domu. Po prostu rozkładamy ją na trawniku i czekamy cierpliwie. Mata wydziela zapach moczu, na który szczeniak powinien instynktownie zareagować. Trzeba pamiętać, że pies nie powinien uczyć się załatwiać zarówno w domu jak i na dworze. Dlatego w chwili, gdy rozpoczynamy naukę załatwiania na zewnątrz, powinniśmy usunąć z domu wszystkie maty czy gazety. Podłogę należy zdezynfekować, tak aby usunąć zapach moczu.

Karać czy nie?

W nauce czystości bardzo ważna jest cierpliwość. Nie możemy oczekiwać od psa, że opanuje to w tydzień, a wypadki mogą zdarzać się nawet po kilku miesiącach. W takiej sytuacji absolutnie nie powinniśmy karać psa w żaden sposób ani krzyczeć na niego. W ten sposób możemy jedynie stracić zaufanie psa i zrazić go do siebie. Pies zacznie się nas bać lub nie będzie chciał załatwiać się w naszej obecności, co stanie się dużym problemem w czasie spacerów.

Ukaranie psa, po pewnym czasie od przewinienia, również nie przyniesie rezultatu, gdyż pies nie skojarzy kary z tym, co stało się w przeszłości, tylko z tym, co robił w danej chwili. Szczeniak na pewno nie zrozumie, że został skarcony za załatwienie się na dywanie godzinę temu. Niektórzy właściciele wkładają pyszczek psa w odchody, by dać mu do zrozumienia, że źle zrobił. Jest to metoda nie tylko obrzydliwa, ale również bezmyślna. Można tym doprowadzić do wielu problemów behawioralnych, takich jak zjadanie własnych odchodów.



Tekst: Angelika Podgajna
Zdjęcie: Fotolia.pl