Wybór ściółki dla szczura to wbrew pozorom wcale nie taka prosta sprawa. W sklepach zoologicznych wybór jest naprawdę ogromny, więc trzeba podjąć decyzję mądrze i przede wszystkim uwzględnić potrzeby naszego zwierzaka oraz jego bezpieczeństwo. Każda ściółka ma swoje plusy i minusy, są jednak lepsze i gorsze, warto zatem wiedzieć o nich jak najwięcej, aby potem nie żałować wyboru. Każdy szczur jest oczywiście inny, ale wysoka jakość ściółki i fakt, że jest bezpieczna świadczy zawsze o tym, że podjęliśmy mądrą decyzję. Dobra ściółka to też komfort gryzonia, a dla nas wygodne sprzątanie i mniej kłopotów z przykrym zapachem na co dzień.

 

Trociny są najbardziej popularną i najtańszą ściółką dla szczurów. Niestety, niska cena oznacza, że jakość trocin też może pozostawiać wiele do życzenia. Ławo je kupimy i rozłożymy w klatce, są też chłonne i nie ma zbytniego kłopotu z ich wymienianiem. Wśród wad jest przede wszystkim pylenie. O ile chłonność taka ściółka ma dobrą, o tyle pojawią się dosyć szybko kłopoty z nieprzyjemnym zapachem. Trociny mogą też uczulać. Warto zdecydować się na możliwie najgrubsze, bo wtedy mniej pylą. Musimy też mieć świadomość, że trociny łatwo się rozsypują i zwierzak na pewno będzie przynajmniej część z nich wykopywał z klatki, a zatem warto liczyć się z częstym sprzątaniem. Trociny, właśnie z racji na swoje pylenie, mogą uczulać, zwłaszcza okolice ogona, który jest łysy i szybko przy takiej ściółce zaczyna swędzieć. Bardzo ważne jest także, aby nie kupować trocin zrobionych z sosny i cedru. Mogą nie tylko wywoływać alergię, ale także mieć fatalne skutki dla zdrowia szczurka: wydzielają bowiem lotne związki aromatyczne, mogące wywoływać kłopoty z oddychaniem, astmę czy nawet… zapalenie wątroby.
 

 

 

 

Sianko jako ściółka sprawdza się raczej marnie, ale możemy wykorzystać je na przykład do wyłożenia samego legowiska. Dlaczego sianko to zły pomysł? Po pierwsze pyli, po drugie zupełnie nie neutralizuje zapachów, po trzecie z jego chłonnością też bywa różnie. Ważne jest także, w jakim miejscu kupujemy taki produkt. Porządne sianko jest świeże, ma piękny zapach i zielony kolor. Produkt zwietrzały, spleśniały albo z robakami to najgorszy z możliwych wyborów! Pamiętajmy także, że sianko (podobnie jak trociny) może naprawdę silnie pylić.
 

 

 

Właściciele szczurów najczęściej sięgają po taki dla kota. Jak sama nazwa wskazuje, tego typu żwirek zbryla się pod wpływem wilgoci, co ma swoje plusy, bo łatwo go potem „wybrać” z klatki oraz nie wydziela przykrego zapachu. Zdarza się jednak, że żwirek zbrylający przylepia się do ścian klatki i oskrobywanie go zajmuje naprawdę sporo czasu. Niektóre gryzonie mogą także zacząć taki żwirek podgryzać i zjadać. Nie jest on specjalnie szkodliwy, ale zdecydowanie nie służy do jedzenia, więc jeśli nas pupil częstuje się radośnie granulatem, pomyślmy lepiej o innej ściółce. Połknięcie jednej granulki to jedno, ale jedzenie jej regularnie może spowodować poważne kłopoty zdrowotne. W sklepach znajdziemy  granulaty z kukurydzy, drewna lub słomy. Zdecydowanie najlepszy okazuje się żwirek drewniany. Jest naturalny, ale pyli o wiele mniej, więc mniejsze jest także ryzyko uczulenia. Drewniany żwirek łatwo jest usunąć, pochłania przykre zapachy, chłonie wilgoć. Jego minusem jest wyższa cena, ale komfort i bezpieczeństwa zwierzaka powinny być dla nas ważniejsze niż cena danego produktu.

↓ ŻWIREK DREWNIANY DLA SZCZURA ↓

 

 

Jeśli żaden z wymienionych wyżej produktów nas nie przekonuje, możemy wybrać coś bardziej nietypowego. Niektórzy właściciele stosują specjalne maty chłonne. Są drogie, ale bardzo wydajne. Doskonale pochłaniają wilgoć, nie trzeba ich często wymieniać, a kiedy już nadejdzie pora, po prostu należy je wyprać i do tego taki produkt jest bezpieczny, bo nie pyli, a zatem nie uczula. Mata jest też miękka i przyjemna. Możemy ponadto zdecydować się na specjalne podłoże dla gryzoni, które kupimy w dobrych sklepach zoologicznych. Nie pyli, nie uczula, skutecznie pochłania zapachy i wilgoć, a do tego jest przyjemne i dosyć wydajne. Wybór należy do nas.

 

Tekst: Magdalena Dolata

Zdjęcie: Fotolia.pl